Lieve allemaal,

'Ijskoud, bloemen op de ruiten..'
Ja, even had ik weer een flashback naar het liedje dat ik de kinderen in Suriname had aangeleerd. Heel even was ik vergeten hoe KOUD het ook alweer kon zijn in Nederland: brrr!
Inmiddels ben ik alweer 4 dagen thuis en natuurlijk is het even wennen, maar toch is het heerlijk om weer thuis te zijn.
Vrijdagochtend om 06:45 zijn we veilig geland op Schiphol: terug op Nederlandse bodem. Toen we het vliegtuig uitstapten werden we gelijk geconfronteerd met het feit dat we weer terug waren: een koude regendruppel kwam terecht in m'n nek.
'Hallo Nederland, daar zijn we dan weer!'
Ach ja, zo wen je er misschien wel het snelste aan...
Alles ging heel snel vrijdag, we mochten overal zo doorlopen, wat het allerlangste duurde was de 'reis' naar de bagage: 'Mind your step, mind your step.'
Na ongeveer 10 minuten lopen(ik geloof echt dat het zolang duurde) waren we dan eindelijk aangekomen bij de bagageband. En jahoor, al snel zag ik daar mijn rode koffer shinen op de bagageband! Met een enorme smak werd mijn koffer op de Nederlandse bagageband geworpen, tsja hij woog ook ruim 23 kilo...
Toen we alledrie onze bagage hadden begon het toch wel echt te kriebelen. We waren er nu echt bijna en we beseften dat er aan onze reis nu echteen einde was gekomen. We hoefdenonze koffers gelukkigniet meer open te maken bij de douane. Misschien ook maar een geluk voor hun, 3 maanden aan bagage is niet niks...
Het moment dat we door de deur kwamen was dus eindelijk daar, spannend!
Toen ik door de deur kwam zag ik Ate, mama, Rutger en Genet aan komen rennen, net op tijd! Wat een heerlijk moment, na 3 maanden elkaar weer in het echt zien!
Ook Yvonne was op Schiphol met haar vader, echt heel bijzonder! Op Schiphol hoorden we dat de moeder van Yvonne de vorige nacht was overleden. Best een dubbele thuiskomst zo, maar enorm bijzonder dat Yvonne er was om ons op te halen van Schiphol. Met z'n vieren hebben we uitgebreid afscheid van elkaar genomen en werden de eerste souvenirtjes al uitgedeeld. De bende van ellende was weer even compleet en het was goed om elkaar weer te zien. In die drie maanden hebben we zoveel met elkaar meegemaakt en nu al kan ik zeggen dat het een enorm bijzondere en leerzame tijd is geweest. Van elk moment heb ik genoten en ik heb echt ervaren dat de Here met ons mee is gegaan en ons heeft bewaard.
Na een groepsknuffel was het tijd om weer naar huis te gaan, weer op weg naar Ureterp. Toen ik de deur uitstapte bij Schiphol merkte ik pas hoe enorm koud het echt was. Gelukkig had mama mijn winterjas meegenomen, maar toch dacht ik even dat ik wel weer terugwou naar het warme Suriname en Curaçao: brrr!
In de auto naar huis was het erg gezellig. Best gek om na drie maanden weer echt terug te zijn, maar enorm fijn! Thuis aangekomen werd ik ook warm verwelkomd. Eindelijk weer knuffelen metmijn allerliefste neefje en nichtje:Lucas en Roos. Tante 'Aou' was weer blij om hen te zien en andersom ook! Het was een warm welkom in het koude Nederland met mijn lieve familie en vrienden.
Het eerste weekend in Nederland is alweer een feit. En echt, het is voorbij gevlogen. Het was een heerlijk weekend en het went allemaal wel snel weer (behalve de kou). Ik heb nog niet echt last van een jetlag en zolang die er niet is maak ik me er ook niet druk om. Op dit moment ben ik alweer druk bezig met opdrachten voor school (in een dikke trui, lange broek, sloffen aan en een plaidje om), ook dat moet gebeuren.
Jullie allemaal wil ik nogmaals bedanken voor het 'meereizen' tijdens deze 3 maanden, op welke manier dan ook. Ik vond het altijd super leuk om de reacties onder mijn blogs te le lezen. Ook bedankt voor de lieve smsjes, FB-berichtjes, mailtjes, telefoontjes, skype-gesprekken etc.
In de toekomst hoop ik weer een keer naar Suriname toe te gaan, een stukje van mijn hart ligt in dat ontzettend mooie land! In die 11 weken ben ik echt van het land gaan houden en ik ga weer flink sparen om over een paar jaar weer een bezoekje te brengen aan papa's vaderland. Wie weet ga ik dan wel weer een blog bijhouden...
Adiossie Suriname!

Bossie en brasa, Anouk