‘Kom gauw stagiaires!’
Gisteren (zaterdag) werden we geroepen door een paar mannen op het terrein van Lob Makandra. We keken allemaal op van onze laptop, boek, tijdschrift… en toen…
Daar stond Harm: een paar meter van ons verwijderd met een mega lange boa constrictor om z’n nek! Wauw, wat was dat beest groot! Toen we het gevaarte eens hadden bekeken bleek dat Bertha de boa (ja, ja alle dieren hebben hier een naam) ook nog 10 kleintjes had! Die waren natuurlijk ook meegekomen en zij zaten ‘veilig’ in een emmer! Natuurlijk moesten de heldhaftige meisjes uit de jungle van Lob Makandra het 2 meter lange beest ook even aaien en daarna heel stoer vasthouden! Gelukkig hield Harm zijn kop vast, want die tanden waren nou niet bepaald bot…
Bertha was zo zwaar dat we haar niet alleen vast konden houden en ook rook ze niet bepaald naar roosjes, dus allemaal een stukje en lachen voor de camera van Yvonne! Harm heeft mama Bertha en haar kroost daarna weggebracht naar een bos ver bij ons vandaan, ze kan dus niet meer onverwachts op bezoek komen! We hebben ons alleen laten vertellen dat papa boa (Bert) hier nog ergens op het terrein kan zijn, brr!
Verder zijn we deze week geen rare dieren meer tegengekomen, de meeste dieren zijn nu wel een beetje bekend en vinden we (meestal) niet meer eng!
De afgelopen dagen op Lob Makandra vlogen ook weer voorbij, zoals ik al had verteld was er een speelweek georganiseerd voor de kinderen uit de buurt! Woensdag gingen we met de kinderen hengelen (vissen) en vlot bouwen. Ik blijf het zeggen, maar ik vind het zo bijzonder om te zien hoe blij de kinderen hier zijn met de kleine dingen. Veel kinderen kwamen naar ons toe en zeiden dat ze het echt leuk vinden als we met ze gaan knutselen, vissen, vlot bouwen etc. Echt mooi dat we deze week mee konden helpen om de kinderen een leuke week te geven. De kinderen hier noemen ons ook allemaal ‘zuster’. Erg grappig, je hoort de hele tijd: ‘Zuster, wil je me helpen?’, ‘Zuster, mag ik een koekje?’, ‘Zuster, moet je eens kijken!’ Ook in de kerk spreken ze iedereen aan met ‘broeder’ of ‘zuster’. Inmiddels zijn we er al aan gewend en het klinkt eigenlijk ook wel heel grappig.
Donderdag gingen we met de kinderen windmolentjes maken van plastic flessen. Heel simpel, maar ontzettend leuk! Er waren ook een paar kinderen van stichting ‘Uit de ruimte’ (kinderen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking) en ook zij kwamen gezellig meeknutselen. Met een paar jongens hebben we een rolstoelrace gehouden en ze gierden het echt uit van het lachen! Echt genieten om te zien dat ze het zo ontzettend leuk vonden. Na het knutselen plonsden we lekker in het zwembad op het terrein: heerlijk! Onder het genot van leuke muziekjes hebben we ons prima vermaakt, echt een vakantiegevoel! ’s Avonds hadden we een verjaardag van Joshua (die ook hier op het terrein woont), hij werd 15 en wij waren ook allemaal uitgenodigd! Super aardig dat wij ook mochten komen, we hebben lekker gebarbecued en gekletst met de andere verjaardagsgasten.
Vrijdag was de laatste dag van de speelweek. Het plan was dat we met de kinderen film gingen kijken en lekker popcorn zouden eten en stroop (limonade) zouden drinken, maar de beamer kon niet worden aangesloten en dus gingen we zwemmen met de kinderen! Wij hesen ons allemaal in onze bikini en sprongen in het water, al gauw zat het bad vol en hingen er allemaal kindjes om onze nek: de helft kon natuurlijk niet zwemmen! De kinderen vonden het echt heerlijk om even af te koelen met dit warme weer. Wij werden voor een uurtje even zwemjuffen en probeerden de kinderen een beetje te leren zwemmen. Sommige kinderen hadden echt al gauw door hoe je je handen moest gebruiken en met een beetje hulp van ons kwamen ze een paar slagen vooruit. Na het zwemmen moesten we gauw douchen en omkleden, we moesten namelijk naar de vergadering van de kampweek van stichting ‘Weid mijn lammeren’ in de stad! Morgen (maandag) gaan we namelijk op kamp tot donderdag! Gloria (de zus van Jennifer) is van stichting ‘Weid mijn lammeren’ (projecten m.b.t. evangelisatie) en zij had ons via Jennifer gevraagd of wij zessen (wij vieren enHerma en Tanja)mee wouden met de kampweek van 23 t/m 26 september. Er gaan 105 kinderen mee en we gaan naar het plaatsje Zanderij 1, vlakbij het vliegveld. Het wordt een week vol leuke activiteiten: zingen, toneel, spelletjes, sport, zwemmen en noem maar op… Allemaal worden we leider van een groepje, ik ben erg benieuwd! Vanmiddag hebben we bijna alles al ingepakt dus we zijn er wel klaar voor! De bedoeling is dat we donderdagmiddag weer terugkomen op Lob Makandra, in mijn volgende blog hoop ik jullie uitgebreid te vertellen over onze avonturen op het kinderkamp! Gisteren (zaterdag) hadden we overdag een relaxte dag, heerlijk skypen met het thuisfront en Ate, echt fijn om hen allemaal ook even te zien! ’s Avonds zijn we met David (zoon van Gloria) en twee vrienden van hem: Moreno en Jonathan naar de stad toegeweest: lekker een terrasje pakken! We zijn naar ’t Vat toegeweest, lekker gegeten en cocktails gedronken: heerlijk zo’n vakantie! Daarna zijn we nog even met ‘I love SU’ op de foto geweest en een ritje over de Weidenbosch brug gemaakt, aaaaa dat ding is hoog, heel hoog! Ik was er 5 jaar geleden ook overheen geweest, maar ik was even vergeten hoe steil hij ook weer was! We joelden zo in de auto dat het wel leek of we bij Walibi World waren…
Vandaag (zondag) hebben we een lekkere relaxte dag! Vanochtend vroeg werden we al om half 7 (!) wakker gezongen (lees: wakker geblazen door het enorme kabaal) door de mensen naast ons in het appartement! Met m’n vingers in m’n oren heb ik nog even door kunnen slapen tot 8 uur! Toen was het tijd om ons klaar te maken voor de kerk. De kerk is echt bijzonder om mee te maken! Het begon om 10 uur en het was al aardig druk toen we aankwamen, veel drukker nog dan vorige week. Eerst is het altijd 3 kwartier zingen. Wauw, vandaag had ik echt een paar kippenvelmomentjes. Het zingen met elkaar is echt zo mooi en indrukwekkend!
We zingen veel liedjes in het Sranan Tongo, bijvoorbeeld Gado Bun: ‘God is goed’, maar ook liedjes in het Engels en Nederlands. Vandaag zongen we opwekkingslied ‘De rivier’ en daar kreeg ik echt kippenvel van, zo mooi! Zuster Sila had daarna een preek over ‘De ware wijnstok’.
Na de kerk (die ongeveer 2,5 uur duurde) hebben we lekker gegeten en daarna gingen we weer in de ‘chillstand’. Vanavond gaan we ons letterlijk en figuurlijk ‘geestelijk’ voorbereiden op de kampweek: we gaan ons verdiepen in de verhalen die we gaan behandelen met de kinderen. Alle Bijbelverhalen worden uitgebeeld en ik heb ook nog een rol gekregen: engel (haha). Vanmiddag maar wat witte kleren bij elkaar gezocht en dan vanavond maar even kijken wat we allemaal moeten voorbereiden.
Ik hoop dat het met jullie allemaal ook goed gaat, veel succes in elk geval deze week!
Tot het volgende verhaal op m’n blog!

Veel liefs vanuit het zonnige Suriname!