Hallo lieve volgers,

Inmiddels is het alweer zondag en hebben we weer tijd om (alweer) een nieuwe blog te schrijven!
Ook het weekend hebben we weer ontzettend veel beleefd.
Nadat we woensdag terugkwamen van stage en lekker pannenkoeken hadden gegeten hebben we verder relaxt gedaan, dat houdt in: laptoppen, skypen, tijdschriften lezen en/of zwemmen! Op het terrein staat een chill zwembad en als we even een verfrissende duik nodig hebben lig je in een paar seconden in het heerlijk verkoelende water.
Toen we lekker aan het ‘relaxen’ waren kwam de loodgieter van het terrein om de sleutel te vragen van Berea (voor wie het nog niet wist: ons appartement). Al vanaf het begin staan wij ’s avonds te baden (oftewel; douchen) in het water waarin we ons ’s ochtends ook hebben gebaad! Het afvoerputje van de douche is namelijk hoger dan de rest: SLIM! De loodgieter heeft dit nu verholpen en inmiddels kunnen wij jullie allen melden dat we heerlijk kunnen douchen zonder dat je tot je enkels (oke, klein beetje overdreven…) in het water staat!
Omdat we donderdag vrij zouden zijn (Dag der Marrons) besloten we om woensdagavond lekker weg te gaan: pizza eten in de stad! We hadden afgesproken dat we met onze Surinaamse vrienden naar de stad zouden gaan, maar we moesten nog even op ze wachten… en wachten… en wachten… Inmiddels begon het al best een beetje laat te worden. Rond een uur of 9 was er dan eindelijk leven in de brouwerij, joepie! Omdat we niet met z’n allen in de auto konden was dan daar EINDELIJK het moment aangebroken: we moesten ZELF, ja helemaal ZELF met de auto gaan! Onze held Yvonne was de bestuurster voor vanavond, met Moreno ernaast als onze MorenoMoreno (TomTom) moest het helemaal goed gaan. En jahoor, zelfs in het donker reed Yvonne de sterren van de hemel! Het omschakelen naar het links rijden ging als vanzelf! Onze Surinaamse vrienden zouden achter ons aan rijden, maar toen wij gearriveerd waren bij de pizzahut was er nog geen spoor van ze te bekennen. Inmiddels was het 21:40 uur en begon onze maag toch al wel te knorren. Toen we naar binnen gingen bij de pizzahut was het er bomvol! Een medewerker vertelde ons dat er geen plek meer was voor ons en dat we alleen nog maar pizza’s mee konden nemen! Geen probleem natuurlijk, wij maar snel pizza’s besteld (in de hoop dat ze snel zouden komen...)
Zoals ik al eerder verteld had gaat veel hier op de Surinaamse tijd, maar dit duurde wel een beetje erg lang. Rond 23:00 uur was daar dan eindelijk bestelling 99 klaar, jaaaa aanvallen! We hadden geen zin om nog een keer een driekwartier te wachten voordat we konden eten en dus besloten we om onze pizza maar lekker op te eten in de auto.
Donderdag 10 oktober: *vrij*
Vandaag waren we dus vrij van stage, daar houden we zo van! In Suriname houden ze erg van feesten en natuurlijk hebben wij daar absoluut GEEN problemen mee, wij feesten graag met ze mee! ’s Middags besloten we dus om maar even een kijkje te nemen in de stad, samen met David en Moreno. Aangekomen in de stad was het tijd om, … je raadt het al …
Een hapje te eten! Bij Fa Tai (een Chinees restaurant) hebben we heerlijke bami en nasi gegeten. Na het eten besloten David en Moreno om weer terug te keren naar huis, maar wij niet natuurlijk! In de stad was genoeg te zien en te beleven. We hebben even een kijkje genomen in de Palmentuin, hier waren allemaal kraampjes met eten en er was live muziek. Hier hadden we het al gauw gezien en dus namen we maar een kijkje bij het onafhankelijkheidsplein. Het was eigenlijk best rustig in de stad, helemaal niet zo druk dan dat we hadden verwacht. Er waren nog wat leuke kraampjes waar je pangi’s en sieraden kon kopen! Toen we uitgekeken waren gingen we even een bezoekje brengen aan de waterkant. Bij daglicht hadden we de waterkant nog niet gezien, dus hebben we letterlijk even gechilld OP de waterkant. Omdat het wel aardig op temperatuur was buiten besloten we om ons stamterras (’t Vat) te verblijden met een bezoekje. Na een gezellig avondje werden we weer opgehaald en toen was het tijd om te gaan slapen.
Vrijdag 11 oktober: *gaap, gaap, gaap*
Mwuaaaah (ik weet niet zo goed hoe ik moet opschrijven hoe het klinkt als je je uitrekt, maar ik hou het maar op mwuaaaah)! De wekker ging natuurlijk weer vroeg want vandaag stond gewoon weer een dagje stage op het programma! Na een goed ontbijtje verplaatsten we onze benen dus naar de OS Santopolderweg school. Het lopen naar school wordt eigenlijk elke dag steeds leuker, onderweg is het heel gezellig en alle kinderen die we tegenkomen groeten we vriendelijk en zij ons. Zo begint onze dag natuurlijk al heel goed! Vandaag (vrijdag 11 oktober) liep ik weer een dagje stage in leerjaar 1. De ochtend ging dit keer best snel en voordat ik het wist was het dus al 12:00 uur. Om 13:00 uur waren ook de andere meiden klaar met stage en kregen we weer een lift van juffrouw Bihari! Thuis begonnen we aan een experiment: patat bakken in de koekenpan. Om een lang verhaal kort te maken, frituren in de frituurpan kost minder tijd en is lekkerder. Niet voor herhaling vatbaar dus, weten we dat ook weer. Omdat het weekend was aangebroken moest dat natuurlijk ook gevierd worden! Toen we op de bus stonden te wachten (die maar niet kwam…) werd ons een lift aangeboden door de bazin van Heavenly Sweets (winkel waar koekjes en gebakjes worden verkocht). Echt super aardig, we werden keurig afgezet bij ’t Vat! Zoals altijd was het weer een gezellig avondje met de meiden, we hebben ons hier in Suriname nog geen moment verveeld!
En toen was het alweer zaterdag 12 oktober: *voor de verandering naar de STAD*
Vandaag stond op de planning, heel origineel: een bezoekje aan de stad.
Toen we allemaal klaar stonden om naar de stad toe te gaan en al bijna naar de bus wouden lopen zei oom Otje tegen ons: ‘Jullie kunnen wel met ons meerijden naar de stad, oma Helen en ik moeten ook in de stad zijn.’ Absoluut niet verkeerd natuurlijk, de auto gaat stukken sneller dan de bus. Met z’n viertjes zaten we mooi op de achterbank in de auto van oom Otje en oma Helen. Nu kregen we ook eens de andere kant van de stad te zien, dan is de stad eigenlijk nog best wel groot. We reden langs straten die ik nog vaag herkende van 5 jaar geleden, alles krijgt nu meer een plekje in m’n hoofd en ik weet nu ongeveer wel weer waar alles is etc.
Na een rondleiding van oom Otje was de gezellige autorit ten einde gekomen en werden we afgezet vlakbij onze bestemming: de maagdenstraat (waar alle chinese winkels op een rijtje zitten en je heerlijk kunt winkelen). Dit keer ben ik wel geslaagd, eindelijk! Een nieuwe broek voor stage en een mooi armbandje. Ook nu was het weer tijd om onze buiken weer te vullen: eten bij Popey’s! Toen we wouden opstaan om een plasje te plegen en daarna te vertrekken begon weer een nieuw avontuur...
Met onze dienbladen in de hand werden we opeens aangesproken door Kenneth, een fotograaf in dienst van Surinam Airways, die op zoek was naar stagiaires in Suriname voor een interview in een magazine. Na een vragenvuur van onze kant (‘Heeft u ook een kaartje?’ ‘Kunt u er wat meer over vertellen?’ En ja, we hebben hem gegoogled…), we zijn natuurlijk extra op onze hoede, besloten we om hier aan mee te werken. We komen dus in het tijdschrift van Surinam Airways met een paar foto’s en een klein stukje tekst over het leven van stagiaires in Suriname. Begin november komt het tijdschrift uit, we zijn erg benieuwd! ’s Avonds gingen we voor de verandering wéér naar de stad toe en dit keer gingen Tanja en Herma ook gezellig mee. Onze vaste taxi (Patrick, zit bij ons in de kerk) heeft ons afgezet en ook weer opgehaald.
Zondag 13 oktober: *kerkdienst, verder lekker even niks!*
Om 10:00 uur zaten we weer in de kerk, toen ik in de kerk zat besefte ik pas hoe snel de dagen hier gaan.Dit was al de vijfde zondag hier inSuriname: time flies when you’re having fun!
Het zingen was zoals gewoonlijk weer erg mooi! De liedjes in het Sranan Tongo beginnen we steeds beter te begrijpen en ook de uitspraak gaat steeds beter. Na de afkondigingen (die ook nog dik 30 minuten duren) was het tijd voor de preek. Broeder Wilbert (uit Nederland) preekte over Mattheüs 5:41.
Na de kerk was het tijd om eten te koken, inmiddels was het al 12:30 uur. Jullie zullen ons misschien wel allemaal voor gek verklaren, maar we hebben NEDERLANDS gegeten: heerlijke GEKOOKTE aardappels. Ja, we worden steeds gezonder hier. Aardappels met een klontje boter en oregano, bloemkool, worteltjes, broccoli en sla! Über gezond natuurlijk!
Verder hebben we het, zoals elke zondag eigenlijk, lekker rustig aan gedaan. Morgen weer een dagje stage en dan dinsdag (dan zijn we alweer vrij) naar Brownsberg toe met Harm!
Alweer is het een heel verhaal geworden, sorry maar het kan gewoon niet korter!
Tot het volgende verhaal weer en een fijne week allemaal. Ten slotte wil ik iedereen nogmaals bedanken voor alle lieve berichtjes, erg leuk om te lezen altijd!

Veel liefs, Anouk